7 vragen aan bevlogen 77-jarige praktijkopleider

De nog altijd bijzonder fitte 77-jarige Charlie Eersteling is maar wat trots op zijn elektrotechnisch bedrijf in Rotterdam-Charlois: ‘Praktijkruimtes zoals deze zie je nog maar zelden.’ De uit Suriname afkomstige eigenaar van Volt-Elektrotechniek en oprichter van de Doe het zelf school geeft daar zijn kennis door aan een nieuwe generatie elektrotechnici. Stoppen? Daar denkt hij voorlopig niet aan.

We spreken Eersteling in zijn, op het eerste oog, chaotische werkplaats, niet groter dan twee garageboxen. De ruimte doet tevens dienst als hoofdkantoor en opleidingsruimte. Op deze woensdagavond druppelen even voor 18.00 uur de eerste studenten binnen en ontdekken we waarom de opleidingen zo in trek zijn. De vrolijke begroetingen worden gevolgd door een geanimeerd gesprek over vorige opdrachten en persoonlijke feedback. Op het whiteboard tekent Eersteling een nieuwe opdracht, aangevuld met naslagwerk uit een dikke ordner.
Zodra de studenten een werkplek hebben gevonden, duurt het niet lang voor ook de elektrabuizen, buigveren en elektriciteitsdraden hun weg door het lokaal vinden. Voor Eersteling betekent het een korte adempauze. Terwijl de andere studenten aan de slag gaan, heeft hij tijd om wat vragen van student Valentijn van Esch te beantwoorden.

Hoe bent u erop gekomen om naast uw werk als installateur ook nieuwe technici op te leiden?

‘Dat heeft een korte introductie nodig. Ik ben de oudste zoon van het gezin, waardoor ik mij verantwoordelijk voelde voor mijn broertjes en zusjes. Na het middelbare onderwijs ben ik daarom meteen gaan werken. Eerst als lasser, daarna onder andere nog als automonteur, boekhouder en belastingdienstmedewerker. Uiteindelijk ben ik blijven hangen bij de elektrotechniek. Ik wilde eigenlijk nooit voor een baas werken, maar je moet ergens beginnen. Er moest brood op de plank komen. Toen ik de kans kreeg om in Rotterdam een eigen zaak te beginnen, twijfelde ik geen seconde. Inmiddels geef ik al meer dan twaalf jaar met plezier les. De reden is simpel; het zou zonde zijn als mijn kennis verloren gaat, toch?’

Waaruit bestaat de groep studenten die bij u een opleiding te volgen?

‘Mannen, jong, oud, omscholers, zij-instromers, en vrouwen, al zijn dat er niet heel veel. We werken ook veel samen met uitzendbureaus. Die wijzen dan mensen door naar ons. De jongeren komen vooral binnen via hun familie. Ze lopen al regelmatig mee met broers, ooms, neven en hebben daar al mogen proeven van het vak. Door middel van mijn praktijkgerichte opleiding specialiseren ze zich.’

De klassen zijn niet zo groot, is dat een bewuste keuze?

‘Gemiddeld hebben we zo’n zeven studenten per groep. We hebben in totaal elf werkplekken, maar halen dat aantal eigenlijk bijna nooit. De klassen zijn met opzet zo klein. Dat betekent namelijk dat ik iedere student echt voldoende persoonlijke aandacht kan geven.’
Het gesprek wordt kort onderbroken door een leerling die graag wil dat Eersteling even meekijkt bij zijn installatie. De constructie, bestaande uit gele mantelbuizen, een blauwe centraaldoos, grijze inbouwdozen en elektriciteitsdraden oogt als een waar kunstwerk en krijgt een positieve beoordeling; ‘Jij wordt een professional’, motiveert Eersteling hem met een schouderklop. Terug aan de tafel is Van Esch benieuwd naar het opleidingsniveau.

Als ik straks mijn diploma heb, want kan ik dan allemaal?

‘Dat ligt eraan. Bij ons kun je heel ver doorleren. De basiscursus die jij nu volgt, is – zoals de naam al aangeeft – echt de basis. Na afloop van die opleiding begrijp je de basisbegrippen en kun je al diverse schakelingen zoals een serie-, hotel-, wissel-, kruis-, parallel- en dubbelschakeling maken. Wil je daarna nog verder studeren, kun je via de Assistent-Monteur Elektrotechnische Installaties (mbo-1), 2e Monteur Elektrotechnische Installaties (mbo-2), 1e Monteur Elektrotechnische Installaties (mbo-3) helemaal opklimmen naar Elektrotechnisch Technicus (mbo-4).’

Hoelang duurt dat hele traject?

‘Van A tot Z? Dan ben je toch wel zo’n twee jaar bezig. Zelfs daarna ben je nooit helemaal uitgeleerd, want de techniek staat nooit stil. Kijkend naar de losse modules kun je de basiscursus afronden na zes weken. Omdat het niveau daarna stijgt, neemt logischerwijs ook de studeertijd toe. Het bereiken van het mbo-1 niveau duurt drie maanden, mbo-2 neemt zo’n acht maanden in beslag en mbo-3 zelfs 9 maanden. De opleiding tot technicus op mbo-4 niveau staat nog in de steigers. Dus daar durf ik qua tijd nog niks zinnigs over te zeggen.’

Zijn daar ook stages bij inbegrepen?

‘Nee. Je mag natuurlijk wel stagelopen, maar in feite leer je hier alle praktische zaken al. Ik hoor vaak dat dat ook de reden is waarom mensen voor mijn cursussen kiezen; ze willen de handen uit de mouwen steken en niet eerst wekenlang met hun neus in de boeken zitten.’

Wat voor soort diploma heb ik als ik slaag?

‘Een prachtexemplaar’, grapt Eersteling. ‘Zonder gekheid. Wij zijn een SBB-erkend leerbedrijf dat zowel aankomende als gevorderde elektrotechnische monteurs praktisch opleidt voor de woningbouw en utiliteit. Als jij dus eenmaal dat felbegeerde papier op zak hebt, kun je direct aan de slag met kleine elektrotechnische klusjes in en rondom het huis. Met het diploma op mbo-3 niveau kun je werk vinden bij verschillende installatiebedrijven.’
Achter Eersteling klinkt het geluid van een trekveer met elektriciteitsdraden door de elektrabuizen. Hét teken dat de studenten al aardig opschieten met hun installatie. Het haalt de docent geen moment uit z’n concentratie en lijkt hem alleen maar trotser maken. ‘Je zet ze aan het werk en ze weten precies wat ze moeten doen. Daar draait het om; alle situaties oefenen zoals ze deze in de praktijk kunnen tegenkomen.’

Geïnteresseerden naar de trainingen kunnen contact opnemen met Charlie Eersteling via www.doehetzelfschool.nl of www.voltelektro.com of hem bellen op 010-7866016.

Tekst: Laura Timmermans
Fotografie: Twan de Veer

7 vragen aan ­bevlogen 77-jarige praktijkopleider