April 2021
‘Ik ben als vrouw op de bouw helaas nog een uitzondering’
Wendy van Zundert is het bewijs dat je op latere leeftijd én als vrouw prima kunt starten als leerling in de installatiesector. De 47-jarige Brabantse die twee jaar geleden begon aan het ROC Tilburg, wil heel graag haar verhaal vertellen aan E&W. Om vooroordelen weg te nemen over werken in de techniek. Voor de duidelijkheid: niet alleen voor meisjes en vrouwen, maar óók voor jongens. Ik wil voor iedereen een rolmodel zijn.’
Voormalig politieagente Wendy van Zundert heeft rust gevonden in de elektrotechniek. Vooral de laatste jaren nam de inwoonster van Kaatsheuvel naar eigen zeggen ‘veel frustratie’ mee naar huis. ‘Je bent met dossiers bezig waarmee je kunt bewijzen dat een verdachte schuldig is aan een ernstig feit, en dan hoor je later dat hij of zij een taakstraf heeft. Mijn emmer zat vol, ik was er zó klaar mee. Ik was op zoek naar rust en stabiliteit.’ We ontmoeten Wendy in Vught, waar zij als BBL-leerling vier dagen per week naar toe reist. Op het voormalig kazerneterrein is haar werkgever, De Wit Elektrotechniek, betrokken bij de transformatie van de oude kazerne tot appartementen. Het installatiebedrijf is het tweede stagebedrijf van Wendy, die op dit moment bezig is aan haar derde en laatste jaar voor het mbo-diploma 1e monteur Elektrotechniek.
Heb je vaak moeten uitleggen waarom je deze stap hebt gezet?
‘Niet zo heel vaak eigenlijk. Het feit dat ik een vrouw ben en al wat ouder zie ik meer als een door de buitenwereld gecreëerd ‘probleem. Ik heb me bij De Wit Elektrotechniek en ook bij mijn vorige stagebedrijf geen moment niet op mijn gemak gevoeld. Dat komt ook zeker door mijn begeleider Bart Philippus, die op de bouw in Vught nooit ver weg. Als BBL’er kom ik maar een dag per week op het ROC in Tilburg. Een aanspreekpunt voor leerlingen is op een project heel belangrijk. Bart is mijn leermeester en vraagbaak. Hij vraagt altijd eerst met wat korte aanwijzingen hoe ik iets zelf zou monteren. Dat dwingt je tot nadenken. En als ik meer wil weten is hij altijd bereid de theorie erachter uit te leggen.’
‘Ik ben nou niet echt een grote, gespierde vrouw, maar ik ervaar het absoluut niet als zwaar’
Toch mag een overstap van de politie naar de elektrotechniek worden gezien als een opmerkelijke transfer?
‘In de periode dat ik afscheid nam van de politie ben ik ook gescheiden. Om voor mijn twee kinderen te kunnen zorgen, moest ik écht op zoek naar een baan. Een adviseur bij het UWV zei dat ik te veel zocht naar wat ík de ideale baan vind. Draai het eens om, zei hij. Kijk nou eens in jouw regio wat er aan beschikbare banen is en ga dan nadenken welke misschien wel bij jou passen. Zo ontdekte ik dat er heel veel werk was in de techniek als ik bereid was te beginnen als BBL’er. Met toeslagen, alimentatie en het salaris dat ik verdien als BBLér kan ik prima rondkomen.’
Er leven wel vooroordelen over vrouwen in de techniek. Hoe kijk jij daar tegenaan?
‘Dat vrouwen geen verstand zouden hebben van techniek, is totale onzin. Wij hebben hetzelfde brein als mannen. Qua intelligentie is er geen enkel verschil. En dat het fysiek zwaar zou zijn is ook echt onzin. Ik ben nou niet echt een grote, gespierde vrouw, maar ik ervaar het absoluut niet als zwaar. Het komt regelmatig voor dat ik mijn werkkoffer wil oppakken en dan blijkt een mannelijke collega al aan het sjouwen te zijn met mijn koffer. Dan zeg ik: hallo, dat kan ik zelf.’
Hoe komt het dan dat er toch zo weinig vrouwen in techniek zijn?
‘Als ik vroeger aan het timmeren was of met de modeltreintjes van mijn vader speelde, zeiden ze al snel dat ik een jongen had moeten zijn. Ik denk dat het zo is ingesleten dat ouders, maar ook de sociale omgeving, meisjes niet snel zullen stimuleren verder te gaan in de techniek. Zelfs niet als je zoals ik bent opgegroeid met techniek, want mijn vader was elektrotechnicus. Ik denk dus dat er een grote rol is weggelegd voor ouders om het stereotiepe beeld te doorbreken, zodat ook meisjes de keuze voor techniek durven te maken.’
Zijn er misschien te weinig vrouwelijke rolmodellen in de techniek?
‘Dat zou kunnen, maar zelf kijk ik daar niet naar. Wit, zwart, bruin of geel, vrouw, man, homo, dat maakt me niet uit. Het gaat mij om wat iemand met zijn kennis en kunde doet en hoe hij dat overbrengt. Dus een man kan voor mij net zo goed een rolmodel zijn. Met een beetje overdrijving zou je Bart Philippus mijn rolmodel kunnen noemen. Gewoon een fijne kerel waar ik me aan kan optrekken hier bij het bedrijf.’
Je bent actief als ambassadeur van het Platform Vrouwen in de Techniek. Wat wil je daarmee bereiken?
Hoe makkelijk ik er nu ook over praat, ik weet natuurlijk ook wel dat ik op dit moment helaas nog een uitzondering ben. Daarom heb ik ja gezegd om mijn ervaringen te delen als vrouw op de bouw. Om het stereotiepe beeld weg te nemen dat elektrotechniek niks is voor een vrouw en dat werken in de bouw te zwaar is en dat je wordt geïntimideerd door je mannelijke collega’s.‘
‘Mijn kinderen zijn trots en vinden mij minder opgefokt dan in mijn tijd bij de politie'
Jij hebt geen last van intimidatie op de bouw?
‘Nee. Maar in mijn rol als ambassadeur hoor ik wel regelmatig dat jonge meiden zich beledigd of ongemakkelijk voelen. Het zal deels te maken hebben met mijn leeftijd, maar als collega’s dubbelzinnige opmerkingen maken, dan doe ik dat net zo hard terug. Dan houdt het snel op. Daarmee praat ik dat gedrag niet goed, dus ik zou zeker willen zorgen voor een mentaliteitsverandering bij jongens en mannen. Aan de andere kant zie je dat ook jonge bleue knullen worden uitgeprobeerd door hun collega’s. Het is niet per se sekse gebonden? Ik wil dus heel graag rolmodel zijn voor jonge tienermeiden die een beroepskeuze moeten maken. Al wil ik vooral uitdragen dat het werk van een elektrotechnicus heel erg leuk is. Als ook jonge knullen mij als rolmodel gaan zien, is dat mooi meegenomen.’
Heb je wel eens spijt gehad van je overstap?
Geen seconde. Nu heb ik veel meer rust. Ik werk van zeven uur tot half vier in de middag. Soms heb ik een storingsdienst, maar in principe ben ik in het weekend vrij. Als ik nu thuis kom bij de kinderen, ben ik ook klaar. Dat voelt echt heerlijk. En mijn kinderen zijn trots op me en zeggen vooral dat ik minder opgefokt ben dan in mijn tijd bij de politie. Mijn overstap heeft dus gewerkt.’
Gaat de branche nog twintig jaar plezier van je hebben?
De bedoeling is om in mei of juni dit jaar praktijkexamen te doen. Daarna hoop ik in september verder te gaan met mbo Elektrotechnisch Technicus, niveau 4. Daar staat ook weer twee jaar voor. Vervolgens wil ik mij verder specialiseren. Domotica is een vakgebied dat erg in opkomst is en mijn grote interesse heeft. Maar je zult mij niet tegenkomen op een hbo, dat is mij te theoretisch. Ik moet gewoon met mijn handen bezig zijn. Ik wil zien wat ik doe.’
‘Wendy is een teamspeler’
Frans Pijnenburg is directeur van De Wit Elektrotechniek uit Drunen. Hij is heel erg blij met Wendy van Zundert, en benadrukt dat haar mentaliteit daarin de belangrijkste rol speelt. ‘In de bouw houden we er niet van als je te individualistisch bent. Je mag je zeker onderscheiden, maar dan vooral door goed samen te werken. Wendy is een teamspeler en heeft karakter; er staat een persoon, er staat kwaliteit. In de installatiesector hebben we slimme mbo’ers heel hard nodig, dat staat los van of je een jongen of een meisje bent. Maar het moeten ook mensen zijn die willen aanpakken én, ook heel belangrijk: je moet ook sociale vaardigheden hebben. Je hebt op een bouw met veel verschillende vakmensen te maken; loodgieters, stukadoors, verwarmingsmonteurs. Wendy voelt dat heel goed aan en is een voorbeeld voor jonge vrouwen én mannen.’
Tekst: Paul Smorenburg
Fotografie: Bart van Overbeeke
Meer weten over de nieuwste installatietechnieken en de laatste richtlijnen?
Meld u dan nu aan voor onze gratis tweewekelijkse nieuwsbrief.