Diederik Samsom (links) ontvangt Het Manfest uit handen van onder andere Uneto-VNI voorzitter Doekle Terpstra (derde van rechts)

‘Het is de roerigste maand in jaren als het gaat om de energietransitie. Vijftien organisaties, waaronder Uneto-VNI, brachten Nederland in rep en roer door in een manifest aan te kondigen dat de gasketel in 2021 niet meer mag worden verkocht. En een dag later maakte Wiebes bekend dat de aardgasproductie in Groningen in 2030 naar nul gaat, krap twee maanden nadat hij de Groningers had gerustgesteld nog maar 12 miljard kuub gas uit de bodem op te pompen.

Kleine lettertjes

De minister van Economische Zaken en Milieu had – zoals beloofd – nog eens goed gekeken naar de kleine lettertjes in de exportcontracten en hoorde bovendien tot zijn vreugde dat veel landen al bezig zijn met alternatieven voor het laagcalorische Groningse gas. Maar de schrik bij de traditionele installateur zat er nog flink in. Hun eigen brancheorganisatie die aankondigt dat de gasketel in de ban moet terwijl zij al vijftig jaar hun brood verdienen door jaarlijks 350 duizend gasketels te vervangen!

Benauwd

Installateurs waren overigens niet de enigen die benauwd keken. Consumenten twitterden moord en brand, want wie gaat het duurdere alternatief betalen? Aan de andere kant waren er organisaties, zoals Urgenda, die de overstap op hybride verwarmingssystemen vanaf 20121 (het doel van de Manifestondertekenaars) niet rigoureus genoeg vinden. Het zou de transitie naar all electric alleen maar remmen.

Kou uit de lucht

Uneto-VNI haalde al snel de kou uit de lucht bij de eigen achterban. Onderdeel van het manifest is immers ook een gebouwgebonden financiering zodat de klanten van de installateurs die iets duurdere ‘hybride’ makkelijk kunnen betalen straks. Daarnaast heeft ze oog voor de acceptatie bij consumenten door bij fabrikanten aan te dringen op technische verbeteringen die de hybride ketel stiller en kleiner moeten krijgen en vraagt zij bij fabrikanten extra aandacht voor de hogere netbelasting die al die elektrische ketels gaan veroorzaken. Bovendien zal schaalvergroting ook leiden tot lagere aanschafkosten.

Manifest

Het is ‘maar’ een manifest met een ‘voorstel’ om te komen tot wetgeving. En we weten maar al te goed hoe lang het kan duren voordat een plan een wet is. Toch lijkt er veel steun bij de Tweede Kamer voor een dergelijke vergaande wet waarmee we drie vliegen in één klap slaan. We dringen het gebruik van steeds schaarser wordend gas terug, de CO2-uitstoot wordt minder én de consument ziet zijn energierekening flink dalen. Groot voordeel van wat criticasters zien als een ‘tussenoplossing’, is bovendien dat een hybride installatie in vergelijking met all electric-oplossing in ieder geval geen tienduizenden euro’s aan isolatiemaatregelen noodzakelijk maakt.

Anticiperen

Ik vind het prettig om een minister te hebben die (ver) vooruit durft te kijken en niet wacht tot de wal het schip keert (lees: tot alle fossiele brandstoffen op zijn) maar ruim van tevoren anticipeert. En ik vind het positief dat een belangenbehartiger haar achterban aan het schrikken durft te maken. Dat getuigt van lef en een visie die ervoor zorgt dat installateurs niet alleen morgen, maar ook over tien jaar hun brood kunnen verdienen met toekomstbestendige verwarmingstechnieken. Het is dan ook beter om je goed voor te bereiden op het onvermijdelijke (gasloos), dan te gaan zitten mokken in een hoek dat je geen keteltjes meer mag ophangen.’

Deze column verschijnt in de komende editie van het vakblad E&W Installatietechniek op 13 april